12 maanden, 12 hoofdsteden: Middelburg

Het is weer tijd voor een 12 maanden, 12 hoofdsteden blog! Dat is alweer veel te lang geleden.

We zijn in september, voor Amerika, nog in Lelystad geweest, maar die stad is niet zo de moeite waard om over te schrijven. Maar toch:

9/12: Lelystad!

Afbeeldingsresultaat voor flevoland kaart

En voor oktober:

10/12: Middelburg!

Gerelateerde afbeelding

Ik was nog nooit in Middelburg geweest, maar het is een klein, mooi stadje wat qua grachten en huisjes wel iets weg heeft van Amsterdam. Zeker de moeite waard om hier eens naartoe te gaan!

We waren voor een paar dagen in Zeeland. Ons hotel zat in Burgh-Haamstede, een halfuurtje rijden van Middelburg.

Middelburg heeft een kleine binnenstad, waar je best een veilig gevoel krijgt als je er rondloopt. Er zijn ook veel schattige winkeltjes met allemaal typische Zeeuwse spullen. Zo leuk πŸ™‚

Middelburg heeft dit jaar 800 jaar stadsrechten, heel erg bijzonder. Overal in de stad zag je hier versieringen of tekens van. Ook werden er veel activiteiten georganiseerd vanwege het 800-jarig bestaan in 2017.

We wilden ook nog de kerktoren van de Lange Jan in klimmen, maar die was dit seizoen helaas niet meer open. Wat wΓ©l nog open was, waren de rondvaarten door de grachten, wat we bij genoeg animo konden gaan doen. Gelukkig was er inderdaad genoeg animo en konden we varen. We hebben veel geleerd over de stad Middelburg en de mooie, middeleeuwse huisjes bewonderd. Ik vond ze in Middelburg zo mogelijk nog mooier dan in Amsterdam, dus zeker de moeite waard!

Ik wilde graag Zeeuwse mosselen eten, dat hoort er toch een beetje bij als je in Zeeland bent πŸ™‚ Bij deltapark Neeltje Jans, ongeveer 10 minuten rijden van Burgh Haamstede, kun je heerlijke zeegerechten bestellen, waaronder mosselen, en je kunt de deltawerken bezoeken in het deltapark. Wij hebben er alleen gegeten, maar misschien voor een volgende keer!

Wat we nog wel van Zeeland hebben gezien, zijn de kenmerkende rood met witte vuurtoren (je herkent hem wel als je hem ziet) en de Plompe Toren. Die zou ik zeker een bezoekje brengen. Het is een kerktoren, die vroeger deel uitmaakte van het dorpje Koudekerken, maar die nu in the middle of nowhere staat. Het dorpje was namelijk weggespoeld door de steeds hoger liggende zee. Alleen de kerktoren is er nog van over. Er staat voor de rest niet veel, maar vanwege de omliggende zee, en het mooie aanzicht van platteland met in de verte een toren als je er aan komt rijden, is het zeker de moeite waard om te zien!

Het was alleen jammer dat het een beetje slecht weer was toen we in Zeeland waren, dus ik wil er, als het mooier weer is, zeker een keer teruggaan.

En nu wordt het spannend: dit jaar heeft nog maar twee maanden, dus we hoeven nog maar twee steden! Als je mijn blog vanaf begin dit jaar gevolgd hebt, kun je je bedenken welke het zijn πŸ™‚

Groetjes en een dikke x!

– Lianne

 

 

NaNoWriMo blog #1

Afbeeldingsresultaat voor nanowrimo

Je zult er misschien al van gehoord hebben, of er misschien zelf aan meedoen. En zo niet, dan wil ik er graag wat over uitleggen:

NaNoWriMo (National Novel Writing Month) is het grootste schrijfevent ter wereld, met over de hele wereld schrijvers die meedoen om tijdens de hele maand november een verhaal van 50.000 woorden te schrijven. Op de site nanowrimo.org kun je je daarvoor aanmelden, je roman aankondigen, je wordcount bijhouden en in contact komen met andere schrijvers uit je regio. In dit geval Nederland. Er worden ook evenementen en schrijfbijeenkomsten door het hele land georganiseerd. Wow, het gaat gek in november!

Ik had er wel al eerder van gehoord, maar ik doe dit jaar voor de allereerste keer mee. Dat is natuurlijk heel spannend. Ik wist ook helemaal niet waar ik over moest schrijven, terwijl ik wel graag mee wilde doen. Sommigen bedenken in oktober al een heel plot, personages enΒ  een samenvatting. Ik vond het wat veel om in de periode van mijn verhuizing en mijn nieuwe werk een heel nieuw fictieverhaal te bedenken, ook omdat ik er net een heb afgerond.

Dus ik heb iets anders bedacht: een biografie! Maar geen zware pil. Gewoon dertig hoofdstukken, met telkens een ander onderwerp. Bijvoorbeeld over mijn eerste zoen, of over mijn lievelingseten. Elke dag een ander hoofdstuk, lullen over een bepaald onderwerp, tot ik de 50.000 aangetikt heb.

Mijn doel is om elke dag de wordcount van 1666/1667 woorden te behalen, en vandaag was het me binnen veertig minuten al gelukt! Woehoew! Die Nano is een eitje πŸ™‚

Hoofdstuk 1: Ik ben nogal klein van stuk – 1667 woorden – DONE!

En, doe jij ook mee? Of had je er nog nooit van gehoord, maar ben je zelf ook enthousiast geworden? Het is nog niet te laat! Meld je aan op de website en begin vandaag nog met typen. Het maakt niet uit wat je schrijft, al schrijf je de dikste onzin. Het gaat erom dat je 50.000 woorden binnen een maand schrijft, niet of het een goed verhaal is. Dat kun je altijd nog verbeteren in december.

En nu, schrijven maar! Want je kunt het! πŸ™‚

Groetjes en een dikke x!

– Lianne

Ik ga het bloggen maar weer eens oppakken!

IMG_3938-2
Foto gemaakt door Romy van Vaker Vrolijk

Volgens mij heb ik, in de tijd dat ik blog, nog nooit zolang niet geblogd. Zeker 1,5 maand niet meer. Want: Reis naar Amerika natuurlijk!

Voor de reis naar Amerika komen nog aparte blogs over. We moeten namelijk nog een hele bende foto’s uitzoeken. We hebben er wel meer dan 3000 gemaakt (!) wat ‘we moeten natuurlijk de mooiste uitzoeken om te publiceren’ betekent.

Maar even een klein tipje van de sluier: hoe was Amerika?

Ontzettend geweldig, gaaf, mooi, ongelofelijk! Wauw, wat hebben we veel gezien. Alles is zo groots en overweldigend. We hebben zoveel gedaan en zoveel gezien, het is eigenlijk met geen pen te beschrijven. Toch ga ik het binnenkort proberen, met een serie blogjes per stad πŸ™‚ Ook komt er een shopblog online, met de leukste dingen die ik in Amerika gekocht heb! Dus stay tuned πŸ˜‰

Wat is er verder in mijn leven gebeurd?

Ik ben verhuisd, maar daar had ik al over verteld. Eind augustus heb ik Eindhoven verlaten en ik was klaar voor een nieuwe uitdaging. Eerst natuurlijk onze reis, waar ik binnenkort meer over vertel.

Daarna was ik een beetje mijn ritme kwijt. Ik was net terug, had een jetlag, niet echt een woning en geen baan, dus geen dagplanning. Ik was een beetje het overzicht van mijn bestaan kwijt. Vandaar dat er helemaal niks van het bloggen meer terecht was gekomen.

Dat kan ik nu langzaam weer op gaan bouwen, want:Β Sinds gisteren wonen Stefan en ik dan eindelijk samen!

Gisteren hebben we de sleutel gekregen van het appartement waar we tijdelijk (voor een halfjaar) in kunnen. We hebben al wat dingetjes verhuisd en vandaag is eigenlijk officieel onze eerste dag samen πŸ™‚ Ik heb enorm veel zin in ons nieuwe avontuur! We wonen nu in Castricum. Het is een leuk plaatsje wat ook nog eens vlakbij zee ligt. Ik denk eerlijk gezegd dat we ons hier wel thuis kunnen voelen!

Waarom het bloggen er nog meer bij in is geschoten: ik was natuurlijk ook op zoek naar een nieuwe baan. Ik blijf wel op zoek, maar ik heb voor intussen wel al iets gevonden. Ik zit bij een uitzendbureau waar ik weer in verschillende plekken in de thuiszorg kan gaan werken. Voor nu is het prima, maar toch blijf ik wel op zoek tot ik iets gevonden heb wat ik wat leuker vind om te gaan doen.

Ook wil ik het schrijven weer op gaan pakken. Ik moet mijn manuscript nog helemaal verbeteren, ik ga vanaf morgen een nieuw project beginnen vanwege NaNoWriMo en ik ga proberen om wat redigeerklussen bij verschillende uitgeverijen binnen te halen, zodat ik er over een tijdje hopelijk mijn vaste baan van kan maken. Want schrijven, dat is toch wat ik het liefste zou doen. Al zal er voor nu toch brood op de plank moeten komen, het is in ieder geval een begin πŸ˜‰

Dus je ziet, er is veel gebeurd, en er gaan nog veel leuke dingen gebeuren. Eerst maar even wennen in ons nieuwe stulpje, wennen aan mijn nieuwe werk en het bloggen/schrijfwerk weer oppakken. Dit keer blijf ik in ieder geval niet zolang meer weg!

Groetjes en een dikke x!

– Lianne

Weekly Wednesdaylist: mijn 7 tips om te verhuizen

Verhuizen… een van de meest stressvolle dingen in een mensenleven. Het kost ontzettend veel werk en tijd. Toch zal het soms eens moeten gebeuren. Omdat ik net uit een verhuizing kom en al met deze erbij al vijf (!) keer in mijn leven verhuisd ben (troost: van de allereerste kan ik me toch niks meer herinneren en van de tweede maar vrij weinig), ben ik een echte ervaringsdeskundige geworden en wil ik graag mijn tips en ervaringen delen om het verhuizen hopelijk zo makkelijk mogelijk te maken!

Afbeeldingsresultaat voor box tumblr

Lees meer »